LIFE IS NOT ABOUT HOW MANY BREATHS YOU TAKE
BUT ABOUT THE MOMENTS THAT TAKE YOUR BREATH AWAY
64 berichten.
schreef op 9 januari 2019 om 11:21:
Vind het altijd heel moeilijk om een stukje te schrijven
Toen ik het bericht van Karen kreeg schrok ik. De laatste jaren zijn wij een beetje uit elkaar gegroeid. Toch zitten Jeroen en Karen in mijn hart, omdat ik hun nog altijd dankbaar ben. Jeroen en Karen zijn mijn redding geweest, terwijl ik voor Jeroen nog een vreemde was. Hij accepteerde mij gewoon. Heb heel veel met Jeroen gelachen maar ook hele goede gesprekken gehad. Alles wat Jeroen deed, deed hij met liefde. Helaas kunnen wij niet meer bij praten maar ik weet dat je nu thuis bent. Sterkte Lieve karen
schreef op 8 januari 2019 om 22:11:
Lieve Karen en familie, wat een vreselijk nieuws om te horen. Ik kan het gewoon niet geloven. Ik wens jullie onwijs veel sterkte en kracht toe in deze periode. Veel liefs van Sabrien, of zoals Jeroen mij altijd noemde; Sabrienowietch
schreef op 7 januari 2019 om 21:03:
Caro Jeroen, it is really difficult for me to think that you are not there anymore. You have been for me not just a colleague but un maestro. I remember our deal: I'll translate for you the keywords you need and you will teach me how it all works with the google stuff you do (I was sooo junior!). This way you became my maestro but also a friend. When I took the desk just behind yours was when we bonded most: you wanted to learn Italian to one day live there and I was trying to convince you to go to different destination that you had planned. You wanted to go to Milan, I wanted you to go to Bergamo. You wanted to go to Lago di Garda and I wanted you to go to Iseo lake instead..and so on and so on.
You are one of the few colleagues I kept in touch after leaving Spilgames and I keep reading our last conversation on whatsapp as I still have difficulties to realize that you left for good. I really hope Karen, who I have not met yet but was constantly in your stories, will get the strength to cope with this unbearable loss. I will always remember you with love and affection.
schreef op 5 januari 2019 om 22:39:
Lieve Karen,
Een bericht van jullie. Een shock moment. Nee joh, dit kan toch niet.
We hebben elkaar ooit een periode dagelijks gezien. Gelachen, geleerd, gereisd, genoten. Toen, 18 jaar geleden, ging ik door een moeilijke tijd - en was Jeroen heel begrip vol. Vol liefde. Vol humor. Vol wijsheid. Jaren zijn voorbij gegaan. Nu jij alleen hier verder, hij al op een adembenemend mooie plek, zonder pijn. Ik wens jou heel veel kracht, moed en vrede. Tot jullie elkaar weer zullen zien. Samen met Hem! Gods Rijke zegen. Ferdi, Tatiana (Maelle, Emeth en Zedek) van den Bergh
schreef op 5 januari 2019 om 16:52:
Lieve Karen,familie en vrienden van Jeroen. Wat kan ik hier nog bij zeggen?Ik wil jullie laten weten dat ik aan jullie denk en jullie heel veel kracht toe wens bij het verwerken van dit grote gemis. Ik heb met Karen meegeleefd met de zware strijd dat zij samen met Jeroen moesten leveren. Zo verdrietig elke keer te horen dat jullie het zwaarder kreeg, maar elke keer bleef ik hopen dat er een lichtpuntje zou verschijnen. Helaas.
Jeroen heeft het leven omarmd en ten volle geleefd.
Hij was dankbaar voor alle adembenemende, mooie momenten die hij heeft meegemaakt. Hij hield van mensen en van het leven en nam graag mensen mee om hun ook adembenemende momenten te bezorgen. Jeroen koos ervoor andere landen te ontdekken en andere culturen te leren kennen. In het moment te zijn en te genieten van alle mooie dingen die er zijn. Niet wachten tot later, maar voor zover mogelijk nu gaan en doen wat bij je past en in je hart leeft. Hij was en is hierin een voorbeeld voor ons. Helaas is hij ons voorgegaan op de laatste reis, die we allemaal een keer gaan maken.
Wij proosten op Jeroen, de allerliefste zorgzame, humoristische, grappige, knappe, leuke, man, zoon, broer, broertje, zwager, oom, neef, collega, vriend die wij ons maar konden wensen.
Voor altijd in ons hart!